Odprawy emerytalne, rentowe, nagrody jubileuszowe itp., które funkcjonują w polskich spółkach, polegają głównie na obowiązku wypłaty przez pracodawcę określonego świadczenia w określonym czasie (odprawy emerytalnej, rentowej, nagrody jubileuszowej itp.) w momencie osiągnięcia przez pracownika wieku emerytalnego lub w momencie przejścia na rentę lub w dacie nagrody jubileuszowej. Według Krajowego Standardu Aktuarialnego nr 1 (KSA 1), Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 (KSR 6) oraz Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 19 (MSR 19) jest to system zdefiniowanego świadczenia (zdefiniowana wysokość świadczeni a w określonym czasie - emerytalnego w momencie przejścia na emeryturę, rentowego w momencie przejścia na rentę i nagrody jubileuszowej średnio co 5 lat). Wg powyższych standardów, na tego typu świadczenia konieczne jest utworzenie przez pracodawcę aktuarialnej rezerwy emerytalnej, rentowej i rezerwy na nagrody jubileuszowe na datę bilansową. KSA1, KSR 6 i MSR 19 zalecają dokonywania wyliczeń przez aktuariusza lub biuro aktuarialne (głównie ze względu na użycie w metodologii wyceny powyższych rezerw skomplikowanej matematyki finansowej i aktuarialnej).
Dla Pracowniczych Programów Emerytalnych (PPE) nie ma potrzeby tworzenia rezerw aktuarialnych. Zgodnie z KSA 1, KSR 6 oraz MSR 19 mamy tu do czynienia z tzw. system zdefiniowanej składki (zdefiniowana jest wysokość składki, którą pracodawca przelewa na konto PPE, a nie sama wysokość świadczenia końcowego (odprawy emerytalnej) w momencie osiągnięcia przez pracownika wieku uprawniającego do otrzymania świadczenia emerytalnego – ostateczna wysokość odprawy emerytalnej jest sumą wszystkich składek powiększonych o przychody z inwestycji i pomniejszonych o koszty zarządzania). Zgodnie z KSA 1, KSR 6 oraz MSR 19, nie ma potrzeby na tego typu świadczenia tworzyć rezerwy emerytalnej, ani żadnej innej rezerwy aktuarialnej (nie ma potrzeby zatrudniania do wyliczeń aktuariusza, ani biura aktuarialnego) .