Podstawowe założenia wyceny przedsiębiorstwa

Zgodnie z zapisami Krajowego Standardu Wyceny Specjalistycznego (KSWS), który zawiera ogólne zasady wyceny przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwo definiuje się jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, które przeznaczone się do prowadzenia działalności gospodarczej. Aby dokonać wyceny kapitału własnego, należy od wartości przedsiębiorstwa odjąć wartość jego zobowiązań finansowych.

Natomiast zorganizowana część przedsiębiorstwa (ZCP) jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym także zobowiązania), które przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zespół ten mógłby również samodzielnie realizować zadania przedsiębiorstwa. ZCP charakteryzują się bardzo często wyodrębnieniem majątkowym, organizacyjnym lub lokalizacyjnym.

Wycenie zgodnie z przywołanym standardem podlegają także udziały w kapitale własnym przedsiębiorstwa, z którymi wiąże się różny poziom sprawowania kontroli, co określane jest w procedurze wyceny spółki i decyduje o jej wyniku.

W procesie wyceny przedsiębiorstwa niezbędne jest określenie jej podstawowych założeń. Wpływają one bowiem na wybór odpowiedniej metody wyceny spółki. Do założeń, na podstawie których odbywa się wycena przedsiębiorstwa, zalicza się:
   1. założenia kontynuacji działalności – zakłada, że przedsiębiorstwo, które podlega wycenie dysponuje zorganizowanym oraz zdolnym do generowania dochodu zespołem aktywów oraz zasobów ludzkich; jednocześnie nie występuje realne i bezpośrednie ryzyko zaprzestania działalności przez spółkę;
  2. założenia likwidacji działalności w sytuacji nieprzymusowej – zakłada się, że aktywa spółki sprzedawane są w rozsądnym przedziale czasu, aby otrzymać jak najwyższe wpływy z ich sprzedaży;
  3. założenia likwidacji działalności w sytuacji przymusowej – przyjmuje się, że aktywa spółki są sprzedawane w możliwie jak najkrótszym czasie, przez co uzyskane wpływy są niższe niż w przypadku sytuacji nieprzymusowej;
  4. założenia likwidaci zbędnych aktywów – zakłada się, że sprzedaży podlega zorganizowana część mienia, która wchodzi w skład majątku firmy.

Oprócz określenia podstawowych założeń wyceny, konieczne jest także ustalenie oraz zdefiniowanie standardu wartości, który będzie miał zastosowanie w danej wycenie. Standard ten ustala strony rzeczywistej lub hipotetycznej transakcji, a także warunki jej zawierania. Wybór standardu wartości uzależniony jest w szczególności od następujących przesłanek:
   - cel wyceny spółki
   - uwarunkowania prawne
   - uwarunkowania metodyczne
   - przyjęte założenia wyceny oraz ograniczenia
   - stan przedmiotu wyceny spółki.

W wycenie przedsiębiorstwa jako standard wartości może zostać przyjęta jedna z kategorii:

1. godziwa wartość rynkowa – jest to wartość przedmiotu wyceny wyrażona w pieniądzu lub w odpowiednim ekwiwalencie; przy jej szacowaniu przyjmuje się, że w transakcji biorą udział typowy hipotetyczny kupujący i typowy hipotetyczny sprzedający, którzy są zainteresowani są przeprowadzeniem transakcji i nie działają pod przymusem
2. wartość sprawiedliwa – jest to wartość przedmioty wyrażona w pieniądzu lub odpowiednim ekwiwalencie, przy szacowaniu której zakłada się, że w transakcji uczestniczą niekoniecznie zainteresowany nią kupujacy oraz niezainteresowany przeprowadzeniem transakcji kupujący; jeden z nuch musi działać pod przymusem
3. wartość inwestycyjna – to wartość przedmiotu wyceny dla konkretnego inwestora, przy szacowaniu której uwzględnia się indywidualne wymagania właściciela oraz oczekiwania względem przedmiotu wyceny spółki
4. wartość wewnętrzna – wartość przedmiotu wyceny, której szacowanie nie wiąże się z konkretną transakcją oraz nie bierze się pod uwagę, kim jest zleceniodawca oraz odbiorca wyceny; podczas szacowania bierze się natomiast pod uwagę wszelkie informacje dotyczące przedmiotu wyceny oraz czynniki zewnętrzne mogące mieć na niego wpływ.

Czytaj także:

Wycena przedsiębiorstwa – cele, rodzaje i funkcje wyceny spółki

Limit składek na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE) w 2019 r.

Pracownicze Plany Kapitałowe - rola niezależnego doradcy w wyborze podmiotu zarządzającego

Pracownicze Plany Kapitałowe – zmiana terminów wprowadzenia programów emerytalnych

Rezerwy pracownicze: kiedy spółka powinna dokonać wyceny rezerw na świadczenia pracownicze