Podstawowe aspekty testu na utratę wartości spółki - przedsiębiorstwa

Test na utratę wartości spółki / przedsiębiorstwa stanowi formę analizy kondycji spółki / przedsiębiorstwa mającą na celu sprawdzenie, czy wartość księgowa aktywów spółki jest wyższa od wartości odzyskiwalnej. Test ten jest istotny przede wszystkim ze względu na coroczne badanie sytuacji finansowej spółki przez biegłego rewidenta.

Do standardów określających etapy i założenia testu na utratę wartości spółki / przedsiębiorstwa należą:

1. Krajowy Standard Rachunkowości 4 Utrata wartości aktywów (KSR 4)
2. Międzynarodowy Standard Rachunkowości 36 Utrata wartości aktywów (MSR 36).

 

Zgodnie z zapisami KSR 4 „Utrata wartości aktywów”, jednostka nie rzadziej niż na każdy dzień bilansowy ustala, czy konieczne jest przeprowadzenie procedury ustalania odpisu aktualizującego wycenę aktywów, które utraciły wartość. Wymóg ten obejmuje aktywa wykorzystywane do działalności operacyjnej i inwestycji, bez względu na to, czy są one gotowe do użytkowania.

KSR 4 określa także, że ustalenie wartości odzyskiwalnej danego aktywa wymaga określenia jego wartości handlowej oraz użytkowej. Ustalenie obu wartości nie jest potrzebne jedynie w sytuacji, gdy na dzień przeprowadzania oceny co najmniej jedna z tych wartości jest wyższa od wynikającej z ksiąg rachunkowych wartości rozpatrywanego obiektu. Wystarczy wówczas ustalenie wartości, co do której oczekuje się, że będzie wyższa od wartości wynikającej z ksiąg rachunkowych.

Natomiast MSR 36 określa, jakie składniki należy poddać testowi na utratę wartości spółki / przedsiębiorstwa przynajmniej raz w roku. Należą do nich:

1. wartość firmy pochodzącą z konsolidacji
2. wartości niematerialne i prawne

3. rzeczowe aktywa trwałe
4. udziały / akcje w innych podmiotach wyceniane w cenie nabycia.

Zapisy dotyczące testu na utratę wartości spółki / przedsiębiorstwa znajdują się również w ustawie o rachunkowości. Zgodnie z nią, aktywa, do których należą m.in. wartości niematerialne i prawne są zasobami majątkowymi powodującymi w przyszłości wpływ korzyści ekonomicznych do jednostki. Jednostka zobowiązana jest do ustalenia co najmniej na każdy dzień bilansowy, czy wartość aktywów zapisana w księgach odzwierciedla ich faktyczną wartość, przeprowadzając test na utratę wartości spółki / przedsiębiorstwa.

Bilansowa wartość składnika aktywów nie powinna być wyższa niż korzyści ekonomiczne, które są możliwe do uzyskania z jego posiadania. Wartość korzyści ekonomicznych danego składnika aktywów przewidywana przez jednostkę to jego potencjał do bezpośredniego lub pośredniego powodowania wpływów środków pieniężnych do jednostki. Korzyści te jednostka może otrzymywać w różnej formie.

Jeśli wartość księgowa składnika aktywów na dzień bilansowy jest wyższa niż płynące z niego korzyści ekonomiczne, oznacza to, że utracił on zdolność przynoszenia jednostce korzyści ekonomicznych. Dokonywany jest wówczas odpis aktualizujący z tytułu trwałej utraty wartości sprowadzając jego wartość bilansową do wartości realnej.

Początkową wartość wartości niematerialnych i prawnych ustala się wg ceny nabycia. Wyjątek stanowią jedynie koszty zakończonych prac rozwojowych, które wyceniane są po koszcie wytworzenia. Wartości niematerialne i prawne wykazuje się w bilansie wg wartości początkowej ujętej przez jednostkę w księgach, którą pomniejszyć trzeba o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne i odpisy aktualizujące z tytułu trwałej utraty wartości.

Czytaj także:

Podejścia i metody w wycenie przedsiębiorstwa

Wycena przedsiębiorstwa – cele, rodzaje i funkcje wyceny spółki

Wysokość odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (ZFŚS) w 2019 roku

Ustawa znosząca 30-krotność składek na ubezpieczenie emerytalne niezgodna z Konstytucją

Rezerwy pracownicze: kiedy spółka powinna dokonać wyceny rezerw na świadczenia pracownicze