Wyceny w skorygowanej cenie nabycia
Zgodnie z rozporządzeniem o instrumentach finansowych, podstawę prawną dla wszystkich jednostek zobligowanych do wyceny instrumentów finansowych stanowią MSR 39, MSSF 9, KSR 4 oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12.12.2001 w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. nr 149, poz. 1674 z późn. zm.). Zwolnione z wymogu wyceny instrumentów finansowych są jedynie te jednostki, w przypadku których sprawozdanie finansowe nie podlega corocznemu badaniu. Wynika to z faktu, iż nie spełniają one przewidzianych ustawą kryteriów.
Powyższe rozporządzenie przewiduje, że niektóre z instrumentów finansowych powinny być wyceniane w skorygowanej cenie nabycia, zwanej też zamortyzowanym kosztem, i są nimi:
- aktywa finansowe (np. obligacje), które zostaną utrzymane do terminu wymagalności,
- zobowiązania finansowe (np. z tytułu kredytu), z wyjątkiem instrumentów pochodnych o charakterze zobowiązań, pozycji zabezpieczonych oraz zobowiązań finansowych przeznaczonych do obrotu,
- składniki aktywów finansowych o określonym terminie wymagalności, dla których niemożliwe jest ustalenie w sposób wiarygodny wartości godziwej,
- nieprzeznaczone do sprzedaży należności własne oraz udzielone pożyczki.
Proces realizacji wyceny
1. Warunki współpracy ustalane są indywidualnie, drogą elektroniczną lub telefoniczną.
2. Termin realizacji wyceny wynosi 1-5 dni roboczych (ekspresowe wyliczenie - 1 dzień roboczy).
3. Efektem prac jest raport zawierający szczegółowe wyniki, założenia oraz opis metodologii.
4. Ostateczny raport z wyceny - po akceptacji założeń - dostarczamy pocztą kurierską.
5. Na każdym etapie nasi specjaliści służą pomocą i wsparciem merytorycznym.
Regulacje prawne
Wycena w skorygowanej cenie nabycia dokonywana jest w oparciu o następujące akty prawne:
- Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej 9 (MSSF 9)
- Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 39 (MSR 39)
- Krajowy Standard Rachunkowości nr 4 (KSR 4)
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12.12.2001 w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. nr 149, poz. 1674 z późn. zm.) – rozporządzenie o instrumentach finansowych.
Metodologia wyceny
Wycenę w skorygowanej cenie nabycia kredytów, pożyczek oraz obligacji, zgodnie z zapisami MSSF 9, przeprowadza się z wykorzystaniem metody efektywnej stopy procentowej, która polega na naliczeniu zamortyzowanego kosztu składnika aktywów finansowych lub zobowiązania finansowego (albo grupy aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych), a następnie przypisaniu przychodów/kosztów odsetkowych do odpowiednich okresów.
Efektywna stopa procentowa jest stopą, która dokładnie dyskontuje oszacowane przyszłe pieniężne wpływy lub płatności dokonywane w oczekiwanym okresie do wygaśnięcia instrumentu finansowego, a w uzasadnionych przypadkach w okresie krótszym – do bilansowej wartości netto składnika aktywów lub zobowiązania finansowego. Przy wyliczaniu efektywnej stopy procentowej jednostka dokonuje oszacowania przepływów pieniężnych, uwzględniając wszelkie postanowienia umowy instrumentu finansowego (np. przedpłaty, opcje kupna lub podobne), jednakże nie uwzględnia potencjalnych przyszłych strat związanych z nieściągalnością kredytów.
Wyliczenie obejmuje wszelkie płacone i otrzymywane przez strony umowy prowizje i punkty stanowiące integralną część efektywnej stopy procentowej (zob. MSR 18), koszty transakcji oraz wszelkie inne premie lub dyskonta. Przyjmuje się założenie, że przepływy pieniężne oraz oczekiwany czas trwania grupy podobnych instrumentów finansowych mogą być wiarygodnie oszacowane. Jednakże w rzadkich przypadkach, kiedy nie jest możliwe wiarygodne oszacowanie przepływów pieniężnych lub oczekiwanego czasu trwania instrumentu finansowego (lub grupy instrumentów finansowych), jednostka dokonuje wyliczeń w oparciu o przepływy pieniężne wynikające z umowy za pełny umowny czas trwania instrumentu finansowego (lub grupy instrumentów finansowych). Wyłączenie jest usunięciem poprzednio ujętych aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych z bilansu jednostki.
Kto powinien dokonywać wyceny?
Wyceny w skorygowanej cenie nabycia powinny dokonywać wszystkie przedsiębiorstwa, których sprawozdania finansowe podlegają corocznemu badaniu.
Z wymogu wyceny instrumentów finansowych, w tym kredytów i obligacji, zwolnione są jedynie te jednostki, których sprawozdanie nie jest audytowane. Wynika to z faktu, iż nie spełniają one przewidzianych ustawą kryteriów.
Sprawdź nasze referencje (kliknij)
<< wstecz