Kto powinien dokonywać wyceny rezerw na świadczenia pracownicze?

Każda jednostka zobowiązana jest do wykazania zarówno bieżących kosztów wynagrodzeń, jak też zobowiązań wynikających z konieczności wykonania przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, związanych z bieżącą działalnością spółki. Dlatego też wyznaczenie rezerw na świadczenia pracownicze jest obligatoryjne.

Nawet w przypadku, gdy w jednostce nie obowiązują wewnętrzne uregulowania dotyczące wypłaty świadczeń pracowniczych, zobowiązana jest ona do wypłaty świadczeń określonych zapisami Kodeksu Pracy. Zgodnie z nimi pracownikom przysługują:

      - odprawa emerytalna - art. 91¹       (w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia)
      - odprawa rentowa - art. 91¹                (w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia)
      - odprawa pośmiertna - art. 93      (maksymalnie w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia)

Ponadto jednostki mogą wypłacać świadczenia pracownicze nieprzewidziane zapisami Kodeksu Pracy, np. nagrody jubileuszowe określone w regulaminach wynagradzania lub zakładowych układach zbiorowych. 

Panuje błędne przekonanie, że wysokość rezerw na świadczenia pracownicze określone w Kodeksie Pracy jest nieistotna bilansowo i związku z tym nie ma konieczności ich tworzenia. Aby się jednak o tym przekonać, należy dokonać ich wyceny. Przykład stanowią rezerwy na odprawy pośmiertne - dla przedziału wiekowego 18 - 67 lat prawdopodobieństwo zgonu jest średnio ośmiokrotnie wyższe niż przejścia na rentę inwalidzką - dlatego też, gdy spółka wyznacza rezerwy na odprawy rentowe to tym bardziej powinna tworzyć rezerwy na odprawy pośmiertne.

Na podstawie naszej wieloletniej współpracy z ponad 1 200 firmami wynika, że wysokość rezerw na odprawy pośmiertne (wyliczonych zgodnie z Kodeksem pracy):
 

<< wstecz